Τι να σκεφτείς;

Χθες
Άφησα στη μεση το διάβασμα και είπα να βγω μια βόλτα να χαλαρώσω γιατί δε γινόταν αλλιώς.Κατέβηκα από το σπίτι και πέρασα από τη φίλη μου να την πάρω να πάμε για καμιά ώρα περπάτημα. Εν τω μεταξύ, πριν φύγω, η μαμά μου είχε παρατηρήσει καπνό αρκετά μακριά από την περιοχή μας.Δεν έδωσα σημασία. Σκέφτηκα ότι όλο και κάτι θα καιγόταν με τέτοια ζέστη. Στο δρόμο αστυνομίες, περιπολικά, πυροσβεστικές..Έτρεχαν η μία πίσω απ'την άλλη.Πάω στο σπίτι της φίλης μου και βλέπω την τηλεόραση ανοιχτή στον alpha.
"Πάμε καμια βόλτα;",της κάνω
"Πάμε" μου λέει,"αν και θα δείξει τα mad(music video awards) σε λίγο"
Κάτσαμε για λίγο στο δίπλα δωμάτιο να τα πούμε. Με το που ξαναπάμε δίπλα βλέπω το έκτακτο δελτίο στην οθόνη. Η Πάρνηθα...
"Πάμε",της λέω"δε θα δείξει mad σήμερα".
Κι άλλα περιπολικά..κι άλλα πυροσβεστικά...
Περπατούσαμε και καθώς γυρνούσαμε η ατμόσφαιρα είχε γεμίσει με κάτι που έμοιαζε να ειχε κόψει κάποιος χαρτί σε πολύ μικρά κομματάκια.
"Τι είναι αυτό;",της λέω μόλις έπεσε ενα πάνω μου και άφησε ένα μαύρο σημάδι στην μπλούζα.
Δε μου έδωσε σημασία..
Μετά από λιγό : "Στάχτες..",μου κάνει... Καιγόταν η πάρνηθα..
Το βράδυ που γύρισα σε όλο το μπαλκόνι αιωρούνταν τα μικρά μικρα κομματάκια.. Του χαρτιού.. Εκείνου που έκοψε αυτός που είχε τα νεύρα..ναι
Σήμερα
Το πρωί άνοιξα το παράθυρο και η μυρωδιά τα πρόδιδε όλα. Η ατμόσφαιρα θολή, ο αέρας βαρύς. Δεν ήξερα τι έπρεπε να σκεφτώ. Γι' αυτό δεν το έκανα..