Και πώς βρήκα ξαφνικά την εξήγηση
Που πάντα χαίρομαι τόσο να έρχομαι να σε βρίσκω.
Κι ακόμα κι αν ξέρω ότι η ζωή είναι
αληθινή.
Στην αλήθεια αυτή αρνούμαι πολλές φορές
να βρω τον εαυτό μου
Κι αν ξέρω ότι ο χρόνος είναι
πάντα εκεί
Κι ότι θα έρθει εκείνη η στιγμή
Που το ποτέ θα γίνει τώρα και το τώρα
ποτέ
Τα δευτερόλεπτα γίνονται σταγόνες
στην καλειδοσκοπική ματιά σου
Της ματιάς που δεν ξανάδα
Κι όμως κοιτάζω κάθε βράδυ
Με μάτια-τα μάτια που δεν είδε ποτέ κανείς.
Κι έτσι διάλεξα να βουτήξω.
Βαθιά.
Αλλά πάντα ήθελα να μάθω να κρατάω
την ανάσα μου.
