Που είναι ο έρωτας;

Είναι κάποιες μέρες που τις ερωτεύεσαι, που περνούν και σου αφήνουν μια γλυκιά γεύση, που τις σκέφτεσαι και χαμογελάς. Είναι ωραίο να αφήνεσαι, να γνωρίζεις πρόσωπα και καταστάσεις, να σκέφτεσαι θετικά ότι και αν συμβαίνει γύρω σου. Οι μέρες που ερωτεύεσαι είναι εκείνες που σε κάνουν να σκέφτεσαι θετικά και μόνο θετικά. Τώρα που η πιο δύσκολη φάση είναι εδώ, οι μέρες αυτές πρέπει να πολλαπλασιάζονται, ώστε να μας δίνουν κουράγιο να κοιτάμε μπροστά. Το λάθος που κάνουμε είναι ότι τείνουμε να κάνουμε ακριβώς τα αντίθετο. Αφήνουμε τις καταστάσεις να μας επηρεάσουν και ταυτόχρονα αφηνόμαστε και μεις στο έλεος τους. Ο καθένας από μας μπορεί να ερωτευτεί μια στιγμή, ανθρώπους, ζώα, τη φύση, μια ταινία, καταστάσεις, συναισθήματα. Αρκεί να το θέλει πραγματικά και να αφήνει την ενέργεια του να πλανιέται ελεύθερα και να ακολουθεί ότι μπορεί και θέλει να ερωτευτεί.

Αυτοαναφορικό

Έχω μεγάλη ανάγκη να γράψω τελευταία αλλά ποτέ δε βρίσκω το χρόνο. Από τη μία βεβαια, μπορείς να γράψεις παντού. Στι σπίτι, στη δουλειά, στο τρόλλεϋ. Δε χρειάζεται "να βρεις" χρόνο γι' αυτό, ο χρόνος θα σε βρει εκείνος. Η στιγμή που θα είσαι έτοιμος να γράψεις θα κατσει μέσα σου και δε θα ελευθερωθεί μέχρι να πάρει αυτό που θέλει από σένα. Από την άλλη αυτά που γράφω δεν είμαι σίγουρη ότι θέλω να τα βάζω πια σε αυτό το μπλογκ. Σα να νιώθω ότι δεν πάνε μαζί με τα άλλα, ότι από δω και πέρα ότι γίνεται, γίνεται ξεχωριστά. Δεν έχω καταλήξει ακόμα, αλλά θα καταλήξω. Ίσως είναι νωρίς. ΄Ισως να μη θέλω. Ίσως να μην έχει σημασία.