Dreams are renewable. No matter what our age or condition, there are still untapped possibilities within us and new beauty waiting to be born.

-Dale Turner-

Sunday, December 25, 2011

David Bowie Sound and Vision



Αυτό το σολάκι στην ηλεκτρική γιατί γαμάει τόσο???!!!! ;))))
Το ακουσα στο χοροστάσιο χθες κ έτρεξα κατευθείαν (στην αγκαλιά του) dj !! :P

Wednesday, December 21, 2011

Amy Winehouse - Our Day Will Come (lyrics)

Real time post

Όβερ. Λοιπόν, λοιπόν, λοιπόν. Αυτό το ποστ έχει άμεση σύνδεση με ένα από τα προηγούμενα (σας αφήνω εγώ να μαντέψετε με ποιο :Ρ ) Σήμερα ορκίστηκα. Στις 12 το μεσημέρι. Έχουν έρθει σχεδόν όλοι μου οι φίλοι από τη σχολή που μένουν επαρχία, κάποιοι από αυτούς ορκίζονταν μαζί μου. Η συγκίνηση που τους βλέπω ξανά και είμαστε πάλι όλοι μαζί είναι έντονη αλλά είμαι συγκρατημένη (σε λιγάκι που θα βγούμε και θα έχω πιει τα ποτάκια μου δε θα είμαι και τόσο βέβαια!!). Τελικά κατάλαβα ότι μου λείπουν πάρα πολύ και όσο και να προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου κάθε μέρα ότι αυτό που χρειάζομαι είναι απλά μια ισορροπημένη ζωή, τώρα που είναι εδώ θυμάμαι ξανά πώς περνούσαμε όλα αυτά τα χρόνια.. Θυμάμαι ότι όταν δεν ήμουν καλά μπορούσα να πάω σε καποιο σπίτι που μαζευόμασταν όλοι μαζί, να τους καλέσω σπίτι μου ή να πηγαίναμε βόλτα όλοι μαζί...ξέρω ότι αν ήταν εδώ θα κάναμε ακόμα παρέα. Πόσο πολύ τα αγαπώ αυτά τα παιδιά. Μετά από καιρό θα βγω για να πιω και να χορέψω στ' αλήθεια.

Saturday, December 17, 2011

Για να θυμούνται οι παλιοί (ναι είμαι κ γω επισήμως παλιά πλεον!) και να γνωρίζουν οι νέοι


Πρόσφατο αφιέρωμα στην αγαπημένη μου ταινία από το soundmag:


Amelie - Le Fabuleux Destin D'Amelie Poulain
Έτος κυκλοφορίας: 2001

Σκηνοθέτης: Jean - Pierre Jeunet
Σενάριο: Guillaume Laurant, Jean - Pierre Jeunet,

Πρωταγωνιστούν: Audrey Tautou, Mathieu Kassovitz

Υπάρχουν ταινίες που, ακόμα κι αν έχεις τάξει λαμπάδα στο Hollywood, πρέπει να δεις. Δεν θα ανατρέψει όλη την κοσμοθεωρία του σύμπαντος, που με μεγάλη προσοχή έχεις αναπτύξει, ούτε θα αλλάξει ριζικά τη γνώμη του άλλου φύλου για σένα (τώρα που το λες, μπορεί να συμβεί και αυτό), αλλά θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και θα σε κάνει να αναθεωρήσεις την άποψή σου για ορισμένα θέματα. Και, κακά τα ψέμματα, το τελευταίο Transformers δεν καταφέρνει κάτι τέτοιο.

Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές ποιες είναι οι πιο life-changing ταινίες όλων των εποχών, αυτές που σε κάνουν να βλέπεις τη ζωή με άλλο μάτι, λιγότερο επικριτικό. Έχουν ακουστεί πολλές απόψεις, αλλά ένα είναι σίγουρο - 7 στα 10 άτομα έχουν στη λίστα τους μία (τουλάχιστον) ταινία κοινή. Και αυτή είναι το "Αμελί".

Γυρισμένη το 2001, το γαλλικής παραγωγής "Αμελί" σάρωσε τα ταμεία, ενώ προτάθηκε για πέντε όσκαρ, μεταξύ αυτών και "Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας". Επιπλέον, σύστησε στο κοινό την πανέμορφη και ταλαντούχα Audrey Taoutou, την οποία, στη συνέχεια, απολαύσαμε σε αρκετές υπερπαραγωγές, με το αποκορύφωμα της καριέρας της το 2009, υποδυόμενη την αείμνηστη Coco Chanel.

Η 23χρονη Αμελί Πουλαίν ζει στη Μονμάρτη και εργάζεται στην καφετέρια της γειτονιάς. Αποκομμένη από το κοινωνικό σύνολο, βρίσκει ευχαρίστηση κάνοντας περίεργα πράγματα, όπως, για παράδειγμα, να παρακολουθεί τις εκφράσεις που παίρνουν οι θεατές στον κινηματογράφο,κατά τη διάρκεια μιας ταινίας. Έχοντας στερηθεί την οικογενειακή αγάπη στην παιδική της ηλικία, καθώς η μητέρα της πέθανε όταν η ίδια ήταν μόλις 6 ετών και ο γιατρός πατέρας της την ακουμπούσε μονάχα όταν επρόκειτο να την εξετάσει, η νεαρή Αμελί αποζητά την αγάπη.

Μια μέρα, η ηρωίδα θα βρει στο σπίτι της κρυμμένο ένα χαμένο "θησαυρό". Ένα κουτί με παιδικές φωτογραφίες πολλών χρόνων πριν. Έτσι, η ζωή της θα πάρει άλλη τροπή και μοναδικός της σκοπός θα γίνει η επιστροφή των φωτογραφιών στον αρχικό τους κάτοχο. Η Αμελί θα λάβει την απόφαση να κάνει τους άλλους ευτυχισμένους, προσφέροντας τους λίγη αγάπη παραπάνω. Στην πορεία θα ανακαλύψει και θα ερωτευτεί έναν άνδρα με εξίσου αλλόκοτο "χόμπυ" : τη συλλογή πεταμένων φωτογραφιών απο φωτογραφικούς θαλάμους. Τότε, όμως, θα συνειδητοποιήσει ότι, βοηθώντας τους συνανθρώπους της να γίνουν ευτυχισμένοι, έχει ξεχάσει να βοηθά τον ίδιο της τον εαυτό.

Η υπέροχη φωτογραφία, η άρτια σκηνοθεσία και, φυσικά, ο καταπληκτικός τρόπος, με τον οποίο η Audrey Tautou υποδύεται το ρόλο της Αμελί Πουλαίν, ωθούν την ομώνυμη ταινία να συγκαταλέγεται με ευκολία στις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας των 00's. Τη μουσική έχει επιμεληθεί ο Yann Tiersen, ο οποίος έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό μέσα από το soundtrack για τη συγκεκριμένη ταινία, αποκτώντας την αναγνώριση που έχει μέχρι σήμερα. Μέσα απο το φιλμ ένα είναι σίγουρο : θα αλλάξετε άποψη για αυτά που συμβαίνουν γύρω σας και θα αναζητάτε την πληρότητα στα μικρά πράγματα. Αλλά αυτό αφήνω να το κρίνετε εσείς, σωστα;

Σοφία Καλάγκα

http://www.soundmag.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3952%3Aamelie&catid=154%3Acopy-of-&Itemid=400214

Tuesday, December 13, 2011

Θυμός

Θυμός..θυμός...παντού θυμός και σκοτεινά πρόσωπα. Αντίδραση. να αντιδράσουμε αλλά πώς? Να μην τους αφήσουμε να καταστρέψουν τις ζωές επειδή ΑΥΤΟΙ έκαναν λάθος υπολογισμούς. Να τους διαλύσουμε. Να αντιδράσουμε. Να τους σκοτώσουμε.
Εκείνοι δηλαδή γιατί επιμένουν να σκοτώνουν τα όνειρά μας; Τα όνειρα που καλλιεργήσαμε από παιδιά, που με αγάπη τα είδαμε να μεγαλώνουν, να ανοίγουν φτερά. Που τα φροντίσαμε, τα αγαπήσαμε, τα προσέχουμε σαν παιδιά μας. Αυτά είναι τα παιδιά μας. Είναι ότι έχουμε. Εμείς είμαστε ότι έχουμε. Εμείς και τίποτα άλλο.
Δεν μπορώ άλλο να κάνω ό,τι μου λένε απλά και μόνο για να ξελασπώσω τις μαλακίες τους. Να ξεπλύνω ΕΓΩ τις βρώμερές ποδιές που ΑΥΤΟΙ φίλησαν, ΕΓΩ που με περηφάνεια τόσο καιρό προχωράω έχοντας σαν μοναδικό μου όπλο το πνεύμα και το μυαλό. Σορυ, αλλά εγώ δεν είμαι βρώμικη σαν κι αυτούς. Κάποιο λάθος έχει γίνει εδώ.