Αθήνα. Βροχερή. Νυχτερινή. (Το απόγειο του ρομαντισμού...!)

Μία βόλτα στη νυχτερινή Αθήνα μπορεί να αποδειχθεί άκρως εποικοδομητική αφού μπορείς να πετύχεις γνωστούς, να γνωρίσεις ανθρώπους, να μιλήσεις με αγνώστους, να πιεις (με λίγη τύχη να δεχτείς κάποιο ωραίο κέρασμα), γενικώς να παρατηρήσεις πώς κυλάει η ζωή έξω από το μικρόκοσμο του ζεστού σου σπιτιού και πόσο μάλλον όταν η ατμόσφαιρα είναι βροχερή με μερικά μποφοράκια παραπάνω. Σημειωτέον, το ποδήλατο βοηθάει κατά πολύ σε όλα τα παραπάνω.

Τα μυστικά που κρατάμε.

Μπορώ να κρατάω μυστικά για μήνες.. για χρόνια. Δε με νοιάζουν τα μυστικά. Όπως και τα ψέμματα που λέω. Δε με νοιάζουν. Γιατί είναι πάντα για καλό σκοπό. Με νοιάζει όμως να μη λέω ψέμματα στον εαυτό μου και να μην κρατάω μυστικά από 'κείνον. Με νοιάζει να κρατάω μυστικά που αξίζουν. Με νοιάζει να υπομένω με την προοπτική ένος ανοιχτού δρόμου χωρίς εμπόδια. Και να περιμένω μόνο με την υπόσχεση του ονείρου. Και το ρίσκο...