ι down επειδή με επηρέασε άμεσα ή να νιώθω χαρούμενη που έφυγε?? Και εδώ λοιπόν βλέπουμε πως πάντα υπάρχουν οι δύο πλευρές των πραγμάτων! Αλλά τι γίνεται όταν όλοι σου λένε"μη στενοχωριέσαι κ μη στενοχωριέσαι, όλα θα πάνε καλά" αλλά εσύ, όοοχι, θες να στενοχωριέσαι, όχι γιατί τη βρίσκεις, αλλά επειδή πιστεύεις ότι αυτή τη στιγμή δε σου ταιριάζει κανένα άλλο συναίσθημα παρά μόνο εκείνο της μιζέριας, της στενοχώριας και της αυτοτιμωρίας. Πιστεύεις ότι το αξίζεις που νιώθεις έτσι και δε νιώθεις άσχημα γι'αυτο(αν και ήδη νιώθεις άσχημα, πόσο πιο άσχημα πια;;;!)από την άλλη νιώθεις καλά που νιώθεις τόσο δυστυχισμενος, κλείνεσαι στον εαυτό σου και δε βγαίνεις έξω, ούτε για μια βόλτα- έτσι απλά να σε δει ο ήλιος βρε αδερφέ!-γιατί ούτε και αυτόν πραγματικά τον αξίζεις...! Από την άλλη όμως, μόλις τελειωσε ένα δύσκολο κεφάλιαο της ζωής σου, που εύχεσαι να κλείσει για πάντα και τώρα θα έπρεπε να πετάς από χαρα!Και να λοπόν το δίλημμα.. Να χαρείς...;Τώρα που αποφάσισες πως αυτό που σου αξίζει είναι να κάθεσαι και να κλαις τη μοίρα σου; Σου αξίζει να χαρείς; Αν βάλεις δηλαδή τη χαρά και τη λύπη σε μια ζυγαριά που να μετράει ποια σου αξίζει περισσότερο προς τα πού θα γείρει η ζυγαριά;;; That's the point my friends και την επόμενη φορά που θα πιστέψω οτι η ζυγαριά γέρνει προς τη μαυρίλα παρακαλώ κάποιος να με ξυπνήσει!!!-Ευχαριστώ.
Μια συναχωμένη ηλιαχτιδ(ούλ)α...
14 comments:
Να σηκώνεσαι και να πέφτεις.
Σ' αυτή τη φράση συνοψίζεται η πορεία μας σ' αυτόν τον κόσμο - απ' τη στιγμή που ερχόμαστε, μέχρι τη στιγμή που φεύγουμε.
Νομίζω ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο από το να προσπαθούμε διαρκώς να είμαστε περισσότερο χρόνο πάνω, παρά κάτω.
Κι αυτό θα φανεί στο τέλος, την τελευταία φορά που θα "ζυγιστούμε" (και, μάλιστα, σε ζυγαριά ακριβείας!)...
πειράζει που εμένα δεν μου αρέσουν οι ζυγαριές, ποτέ δεν ζυγίζω τα πράγματα, στεναχωριέμαι, χαίρομαι, όπως έρθει, όλα χρειάζονται αρκεί να μην κρατάνε για πολύ, φυσικά αν κρατάει η χαρά πολύ δεν είναι κακό, αλλά με φοβίζει το τι θα ακολουθήσει μετά, γιατί χαρά και λύπη πάνε μαζί απλά πότε περνάει η μία για λίγο μπροστά και πότε η άλλη...
perastikoulia!
Και θα σηκωθείς,και θα ξαναπέσεις,και θα ξανασηκωθείς..Είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων..Πολλά φιλιά :-)
Ότι πεθαίνει στο παρελθόν μας, τροφοδοτεί την δύναμη της πορείας μας.
Εν ΠΛω
έχεις δίκιο, απλά δε μ'αρέσει να σκέφτομαι ότι υπάρχει μόνο η αρνητική πλευρά των πραγμάτων.Συνήθως κάτι τέτοιες στιγμές χρειάζομαι κάποιον να με βοηθήσει να σηκωθώ και από κει κ πέρα τα καταφέρνω μονη μου..Η αρχή είναι το δύσκολο σημείο.. :/
street spirit
καλά κανεις.οι ζυγαριές δεν είναι η καλύτερη λύση απλά πιστεύω οτι καμια φορα γινονται κατι το αναποφευκτο
nathalie
thanx!ειμαι ηδη πολυ καλυτερα..... :)
βιργινία
and it goes on like this.. :) φιλιααα!!
haris
ετσι ειναι και ετσι πρεπει να ειναι..οι εμπειριες οσο ασχημες η καλες κ να ειναι παντα εχουν να μας δωσουν κατι..
Ειδικά αν είναι άσχημες:)
"Άσ' τα δύσκολα σε μένα"!
(Δ. Κοργιαλάς)
haris
ναι...οντως.οτι δε σε δκοτωνει σε κανει πιο δυνατο! :)
Eν πλω
:)
Είστε παπαγαλέτα.
καραμουζα
τι να κανουμε..κανεις δεν ειναι τελειος!! :))
Παραφράζοντας/επαυξάνοντας τον εν πλω:
> όλοι σου λένε "μη στενοχωριέσαι κ μη
> στενοχωριέσαι, όλα θα πάνε καλά"
Τα παραπάνω λόγια, για μένα, δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα.
Καλύτερη διατύπωση, για μένα, θα ήταν: "μη στενοχωριέσαι, δεν κερδίζεις τίποτα. Αγωνίσου για να πάνε όλα καλύτερα! Κι αν δεν έχεις τη δύναμη αυτή τη στιγμή, πέτα τα όλα κάτω με φόρα και απάθεια και ξεκουράσου για λίγο ώστε να την αποκτήσεις."
zero2one
η αληθεια ειναι οτι η δυναμη βρισκεται μεσα μας,αλλα κ αυτη καποτε τελειωνει...παντα πρεπει να κανουμε ενα διλειμμα κι να επανερχομαστε :) ...δριμυτεροι!!! :))
Υ.Γ.τι θα γινει,θα κανουν οι bookcrossers συναντηση την κυριακη? :D
> Υ.Γ.τι θα γινει,θα κανουν οι
> bookcrossers συναντηση την κυριακη?
(ααάσχετο (-;)
Χλωμό, εκτός κι αν μαζευτούμε κάποια άτομα. Δες κι εδώ
Post a Comment