Dreams are renewable. No matter what our age or condition, there are still untapped possibilities within us and new beauty waiting to be born.

-Dale Turner-

Wednesday, July 11, 2007

Αυτός ο γνωστός άγνωστος...

Τον είδες στον ύπνο σου χθες πάλι. Ξύπνησες με αυτή την υπέροχη αίσθηση που σου αφήνει ένα κομμάτι σοκολατίνα-φράουλα στα χείλη..Τον έχεις ξαναδεί σε ταινίες, έχεις διαβάσει γι' αυτόν σε βιβλία, τόσα τραγούδια έχουν γραφτεί για εκέινον και μόνο και το προσωπό του έχει εμφανιστεί σε φωτογραφίες με 1000 διαφορετικές μορφές.
Και το καλύτερο : τον αναγνωρίζεις πάντα, όπου κι αν εμφανιστεί-κι ας έχει διαφορετικό πρόσωπο κάθε φορά.
Για όσους-ες δεν καταλάβατε ακόμα μιλάω για τον άντρα και,για να γενικεύσω,τη γυναίκα της ζωής μας...Αυτό που με ανακούφιση θα αποκαλούσαμε"άλλο μας μισό". Δεν είναι ψέμμα ότι όλοι, ακόμα κι εκείνοι που δηλώνουν λιγότερο ρομαντικοί, ζουν με την ελπίδα ότι θα το βρουν...
Το ερώτημα όμως είναι "Υπάρχει το άλλο μας μισό;" Πόσες φορές παίδεψα το μυαλό μου και άκρη δεν έβγαλα. Όταν κάποιος σκέφτεται πώς θα είναι ο ανθρωπος που θα τον συμπληρώνει φέρνει στο μυαλό του έναν κλώνο του εαυτού του. Πολύ βαρετό... Φαντάσου να είσαι με κάποιον που να σας άρεσουν ακριβώς τα ίδια πράγματα, να συμφωνείτε σε όλα, να σε καταλάβαίνει στα πάντα και να πηγαίνετε στα αγαπημένα σας μέρη-εκεί που πηγαίνατε και πριν δηλαδη. Κακά τα ψέμματα αλλά χωρίς ένα καβγαδάκι να ανάψουν τα αίματα δε λέει.
Και ξαναλέω : "Δεν είναι βαρετό;" Και αν το άλλο σου μισό βρίσκεται στο πρόσωπο μιας άκρως αντίθετης προσωπικότητας από σένα; Μα το να βρεις κάποιον που θα σε ολοκληρώνει σημαίνει ότι με το που θα τον γνωρίσεις θα νιωσεις σα να τον ήξερες χρόνια. Μέσα σου.
Τα ψέμματα,όπως είπαμε,τέλος. Όταν βρούμε κάτι που μας αρέσει αρκετά προκειμένου να το μετατρέψουμε εμείς σε αυτό που θα θέλαμε να είναι ξεχνάμε ότι έχει μια δική του μοναδική προσωπικότητα και-οκ-ετσι μας άρεσε αρχικά. Τι έγινε τώρα; μήπως περάσαμε το χαρακτήρα του για κανένα pc που θέλει αναβάθμιση; Ή μήως για καμιά συνταγή που λείπουν υλικά; Ξεχνάμε νομίζω ότι τις συνταγες τις φτιάχνει ο καθένας με το δικό του τρόπο-άλλος αλλάζει τα υλικά και αάλλος προσθέτει άλλα-επομένως ποτέ μια συνταγή δε μπορεί να είναι λανθασμένη. Τώρα, το αν λείπουν τα βασικά συστατικά, αυτό είναι άλλο-δε θα δέσει το γλυκό από την αρχή!
Εκεί λοιπόν που καθόμουν τις προάλλες σκεφτόμουν.. Υπάρχει άραγε αυτός που θα με ανέχεται ό,τι φάση και να περνάω; Απλά επειδή θα είμαι εγώ; Να είναι ευχαριστημένος μ'αυτό και να προχωράει χωρίς να κολλάει συνεχώς στα λάθη μου; Αυτός που όταν έχω νεύρα θα με παρηγορεί; Που όταν δε θα έχω όρεξη να βγω θα με καταλαβαίνει, δε θα με πιέζει σε τίποτα και θα μου αφήνει όσο χρόνο θέλω να βλέπω τους φίλους μου; Και φυσικά να μου αρέσει παραπάνω από "αρκετά".
Εκεί που καταλήγω πάντα είναι ότι για να τα έχει κάποιος όλα αυτά πρέπει να σκέφτεται μόνο εμένα. Και αυτό δε γίνεται, ούτε εγώ το θέλω στην πραγματικότητα. Άρα τι; Δεν υπάρχει το άλλο μου μισό;
Έχετε σκεφτεί ποτέ το ενδεχόμενο το άλλο σας μισό να μην υπάρχει(ίσως γιατί είστε λίγο παραπάνω απαιτητικοί; Ίσως;;;), να υπάρχει αλλά να βρίσκεται σε πολλά διαφορετικά πρόσωπα(όχι, δεν είστε πολύ εύκολοι, απλά έχετε περισσότερες πιθανότητες να το βρείτε!!! :> ) Τώρα να είναι ένα και μοναδικό το βρίσκο λίγο δύσκολο γιατί φαντάζει απόλυτα ιδανικό...(είπαμε είμαστε αισιόδοξοι αλλά όχι κι έτσι!)
Πάντως εγώ κατέληξα. Δεν υπάρχει το άλλο μας μισό. Τουλάχιστον όπως εμείς επιμένουμε να το ονειρευόμαστε. Παρά εκείνο που θα βρεθεί στο δρόμο μας και θα προσεγγίζει περισσότερο αυτό που ταιριάζει στο χαρακτήρα μας εσωτερικά και εξωτερικά. Αυτό που συνήθως γίνεται είναι να ερωτευόμαστε κι όποιον πάρει ο Χάρος! Ωραία είναι δε λέω-όταν στο τέλος δε χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο!- Από την άλλη μόλις περνάει ο έρωτας-γιατί έρωτας είναι, θα περάσει!-βλέπουμε όλα τα στραβά του άλλου που δεν είχαμε δει στην αρχή που ήμασταν φουλ ερωτευμένοι! Η τελευταία περίπτωση και ιδανικότερη είναι να ερωτευτούμε και τελικά να μας ολοκληρώνει κι όλας.
Εμάνα πάντως, μέχρι να βρεθεί το άλλο μου μισό,ας με αφήσει να περνάω την εγωιστική φάση μου. Ξέρετε, αυτή που δε σκέφτεσαι τίποτα άλλο παρά το πώς θα περάσεις καλά-με τους φίλους σου κυρίως. Καλά είναι κι έτσι. Χωρίς αυτόν.

20 comments:

aneksartitos2 said...

συμφωνω δεν υπαρχει το αλλο μας μισο ειναι απλα κατι που θελουμε να πιστεψουμε

zero2one said...

Ναι. Είναι συνήθως μια ιδανική εικόνα που πλάθουμε.

Και φυσικά, όπως είπες, μετά πάμε και ερωτευόμαστε το επόμενο ωραίο χαμόγελο, (ή στήθος (-;)

Μου θύμισες το παρακάτω των Κατσιμιχαίων (αισιόδοξο είναι ή απαισιόδοξο, άραγε;)

>> Ίσως δεν ήμουνα κι εγώ
>> ό,τι ονειρεύτηκες.
>> Έστι κι αλλιώς όλα είναι
>> προσωπικές οπτασίες.


Υ.Γ. Περνώντας καλά με τους φίλους σου και έχοντας τα μάτια ανοιχτά, είναι μάλλον το καλύτερο που μπορείς να κάνεις, έχοντας ανοιχτά τα μάτια. (Λίγο-πολύ αυτό δεν κάνουμε όλοι και ελπίζουμε;) Και ο/η κατάλληλος/η θα βρεθεί, που θα πάει;

Εν Πλω said...

Διαφωνώ πλήρως! Βεβαίως υπάρχει το άλλο μας μισό. Είμαι, πλέον, πεπεισμένος (θα ακολουθήσει βαθυστόχαστη ανάλυση άλλη φορά που θα έχω χρόνο!)! Απλώς, δεν το έχεις βρει ακόμη. Όταν το βρεις, θα το καταλάβεις (πώς; Μα δεν θα φτάσεις ποτέ στο στάδιο της απομυθοποίησης και του εντοπισμού όλων των αρνητικών στοιχείων του άλλου, που τότε δεν έβλεπες).

Διαφωνώ και με τον ορισμό σου. Κάπου φάσκεις και αντιφάσκεις, Ηλιαχτιδούλα! Δεν είναι δυνατόν να φέρνουμε στο μυαλό μας έναν κλώνο του εαυτού μας (δηλαδή ένα τέλειο αντίγραφό μας) όταν συλλογιζόμαστε το άλλο μας μισό και, ταυτόχρονα, να θέλουμε αυτό να μας "συμπληρώνει".
Σκέψου το σαν ένα παζλ. Είσαι εσύ ένα κομμάτι. Για να σε συμπληρώσει ένα άλλο (δηλαδή για να συμπληρωθείς και, συνεπώς, να ολοκληρωθείς), πρέπει αυτό το άλλο κομμάτι να είναι διαφορετικό.
Να καλύπτει το κενό σου ή/και να καλύπτεις εσύ το κενό του.

Γι' αυτό, άλλωστε, λέμε "το άλλο μας μισό" κι όχι... "ένα ακόμη ολόκληρο".

Εκ φύσεως είμαστε ελλειπτικοί και ατελείς. Πιστεύω ότι ένας άλλος άνθρωπος έχει γεννηθεί για να επιτευχθεί η δική μας (και, ταυτόχρονα, η δική του) "τελείωση".

Μοιρολατρικό;

Απλώς, Εν πλω-ικό...!

Υ.Γ.: Καλημέρα, καλές διακοπές σε όσους ανοίγουν τα πανιά τους αυτή την εβδομάδα! Όχι, δεν είμαι ένας από αυτούς...

Kallitexnes said...

Δεν ξέρω να απαντήσω αν υπάρχει το άλλο μισό ενός ανθρώπου, αλλά ακόμη και να αποδεχτώ οτι υπάρχει, ποιές είναι οι πιθανότητες να το πετύχεις?

1 στα 3.000.000.000 ? Πόσους ανθρώπους απλά γνωρίζει ένα πολύ κοινωνικό άτομο μέχρι τα 30? 10.000 ματιές? ματιές που από σχολείο, πανεπιστήμιο, δουλειά, γνωριμίες είπες απλώς ένα "γειά" και μετά τίποτα άλλο? Έστω και σε αυτές τις 10.000 ματιές πόσες πρόλαβε να ερωτευτεί με την πρώτη ματιά? Το άλλο μισό πόσο το ερωτεύεσαι? Υπάρχουν αδελφές ψυχές?

Αυτές και άλλες πολλές αδελφίστικες ερωτήσεις... περιμένουν την απάντηση απο το "Ζευγάρι της Χρονιάς"

-Βασίλης (<- Πάει τα παιξε...)

Iliaxtida said...

aneksartitos
μας δινει απλα μια ελπιδα και αν το σκεφτεις ακομα κι αν (ισως) ειναι ψεμμα ειναι ωραιο να το πιστευεις.

zero2one
λιγο απαισοδοξο μου κανει,αλλα αν το παρεις απο αλλη οπτικη ισως να ναι και αισιοδοξο.απλα τους κατσιμιχαιους δε μπορω να τους συνδεσω με την αισιοδοξια! :Ρ Ναι,ωραια ειναι με φιλους απο δω κι απο κει.Και κοσμο γνωριζεις,και την πλακα σου κανεις.και ισως εχεις περισσοτερες πιθανοτητες να βρεις κτ που θα σου ταιριαζει αφου την περισσοτερη ωρα εισαι εξω! :)

Εν Πλω..
χμμ...Πρωτον,δε με προσεχεις.Για πηγαινε σε εκεινο το ποστ με τις ερωτησεις του Προυστ να δεις τι εχω απαντησει στην ερωτηση για το βασικο γνωρισμα του χαρακτηρα μου.Περα απο τις αντιφασεις ομως αυτο που θελω να πω εδω ειναι(χωρις να μιλαω για μενα)οτι οι περισσοτεροι ψαχνουν κατι που να τους μιαζει.Ας παρουμε για παραδειγμα τη μουσικη"Α!ακουει χιπ χοπ και εγω εντεχνο-δεν ταιριαζουμε" πολλοι προτρεχουν με κτ τετοια συμπερασματα..Μην παιρνεις καθετι που λεω οτι ισχυει για μενα.Μπορει να το εχω ακουσει,να το συνανταω στους φιλους μου η απλα να το εχω σκεφτει.Εγω πιστευω οτι ο αλλος θα πρεπει να ειναι διαφορετικος γιατι εχει δικη του προσωπικοτητα.Τωρα αν ταιριαζετε σε αρκετα θεματα ευπροσδεκτο ειναι.Παντως το λεω οτι ειναι βαρετο να ταιριαζετε σε ολα! :) Χμ..την επομενη φορα σε θελω πιο διαβασμενο!
Υ.Γ.παντως για την ωρα δεν πειθομαι οτι υπαρχει.
Υ.Γ2 πως φαινεται οτι εισαι ερωτευμενος!!! :))

Iliaxtida said...

ωχ!ξεχασα το βασιλακη που τα χει παιξει απο την ηλιθια εξεταστικη μας! :) α..εισαι κ εσυ απο αυτους που δηλωνουν μη-ρομαντικοι..χμ..αδελφιστικες αδελφιστικες αλλα ΟΛΑ τα αγορακια τις εχουν σκεφτει τουλαχιστον απο μια φορα!απλα για να αναρωτηθουμε εβαλα το ποστ οχι για να καταληξυμε καπου..φιλια :)
Παντως επιασες το point..οτι και να υπαρχει μπορει να ειναι στην Κινα και να μιλαει κινεζικα,να ειναι ενας φτωχος εργατης/ρια που να μην μπορει να ερθει μεχρι την ελλαδα αλλα κ συ ποσες πιθανοτητες υπαρχουν να βρεθεις στην κινα? :D

Εν Πλω said...

Πάλι με αδικείς... Ααααχ, θα το καταπιώ κι αυτό το ποτήρι... :)))

Βεβαίως και σε παρακολουθώ και σε διαβάζω (σαν ανοιχτό βιβλίο)!

Ακριβώς αυτές τις αντιφάσεις (για τις οποίες μας... προειδοποιείς στην απάντησή σου στο ερωτηματολόγιο του Προυστ) επεσήμανα κι εγώ.

Για αντιφάσεις μίλησε (σ' εκείνο το ποστ) η Ηλιαχτίδα κι εγώ, απλώς, έκανα ρεπορτάζ για να τις ανακαλύψω και να αποδείξω (με ντοκουμέντα) ότι έλεγε την αλήθεια!
Αστειεύομαι, φυσικά!

Σαφώς (σε πρώτο επίπεδο) ψάχνουμε κάποιον με παρόμοια ενδιαφέροντα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα είναι ίδιος με εμάς (κυρίως στο χαρακτήρα, αλλά και στην... αύρα).

Αυτό υποστηρίζω εγώ. Ότι, δηλαδή, το άλλο μας μισό δεν (μπορεί να) είναι πανομοιότυπο μ' εμάς. Πρέπει να μας (αλληλο)συμπληρώνει, όντας -εκ των πραγμάτων- διαφορετικό!

Εννοείται ότι δεν θεωρώ πως όλα όσα λες (και γράφεις) ισχύουν για σένα και είναι προσωπικά σου βιώματα. Αλλιώς, θα υπήρχε... πρόβλημα! :)

Υ.Γ. 1: Δεν πείθεσαι ότι υπάρχει, διότι δεν το έχεις ακόμη γνωρίσει.

Θα μου πεις: εγώ το γνώρισα; Κι εγώ, απλά, δεν θα σου απαντήσω!!! :)))

Υ.Γ. 2: Ναι, είμαι ερωτευμένος, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την άποψη που εξέφρασα. Την υποστηρίζω από πριν... ερωτευθώ!

Και, Βασίλη:

Θεωρώ ότι ο έρωτας είναι πολύ σοβαρό πράγμα για να το ψάχνουμε στις στατιστικές! Είναι κάτι υπέρλογο και δεν υπακούει στους κανόνες καμίας επιστήμης (ιδίως της στατιστικής με την οποία διατηρώ τις χείριστες των σχέσεων!)!

Iliaxtida said...

ε, το ιδιο λεμε λοιπον.. :) Ερωτοχτυπημενε Εν Πλω...! :))

Εν Πλω said...

Με φώναξε κανείς;

;)

Iliaxtida said...

οχι ιδεα σου ηταν..!!εσυ θα σταματησεις να μπαινεις καθε φορα που εμαι κ γω μεσα?!! :D :P

Εν Πλω said...

Εγώ ή εσύ;;; Που κατασκοπεύεις κάθε μου κίνηση!!!

Δεν το είδα νομίζεις το τσιπάκι που εγκατέστησες στον υπολογιστή μου!

Άντε κοιμήσου, παιδί μου, που τριγυρνάς μες στ' άγριο χάραμα ολομόναχη στα σοκάκια του διαδικτύου!

:D

Emy said...

Ούτε κι εγώ νομίζω πως υπάρχει το άλλο μας μισό... Ψάχνουμε κάτι που μάλλον δεν θα μπορέσουμε ποτέ να βρούμε...

Πιστεύω πάντως πως οι πιο τυχεροί καταφέρνουν και βρίσκουν κάποιον/α που μοιάζει λίγο με αυτό που θα θέλαν... το ιδανικό τους ταίρι...

Το θέμα είναι να μην προσπαθούμε να αλλάξουμε τις συνήθειες και γενικά να μην προσπαθούμε να αλλοιώσουμε τον χαρακτήρα του/της άλλου/άλλης σύμφωνα με τα δικά μας γούστα!

Καλημέρες!!:)

Unknown said...

μπορεί να μην υπάρχει εξαρχής αλλά να δημιουργείται στη συνέχεια μέσω της αγάπης για τον άλλο ;) είμαι στο φευγιό, καλό καλοκαίρι ;)

oneiroparmenh said...

Εγώ πιστεύω πως πράγματι υπάρχει το άλλο μας μισό...Απλά δεν το έχουμε ορίσει σωστά.Το άλλο μας μισό είναι σαν τον αντικατοπτρισμό του εαυτού μας μπροστά σε ένα καθρέυτη:μας φαίνεται πως το άτομο που καθρευτίζεται κ το ειδωλό του είναι το ίδιο πράγμα αλλά στην πραγματικότητα
το είδωλό μας στον καθρεύτη είναι το ανάποδο εγώ μας...Το αριστερό έχει γίνει δεξί κ το δεξί αριστερο...Έπομένως το άλλο μας μισό είναι εκείνο το καμμάτι στο παζλ που όταν κολλάει μαζι μας δίνει ένα ομοιόμορφο σχήμα κ μια ομοιόμορφη εικόνα...Κ αυτά τα δύο κομμάτια δεν είναι ποτέ όμοια...Το ένα είναι το ανάποδο του άλλου.Είναι σαν τους θετικούς κ τους αρνητικούς αριθμους:το -1 είναι το αντίθετο του +1 αλλά ουσιαστικά ποσοτικά είναι ίσοι απλά ανήκουν,ας το πούμε έτσι,σε διαφορετικά στρατόπεδα.
Επομένως το άλλο μας μισό είναι αυτό το άτομο που μας συμπληρώνει:εκεί που είμαστε εμείς μείον εκείνο είναι συν-κ το αντίστροφο-τόσο ώστε να
έχουμε ισορροπία...
Βέβαια το αν θα το βρούμε ποτέ,αυτό είναι άλλο θέμα...Ίσως για κάποιους
να υπάρχει κ για άλλους όχι...Ίσως το δικό μου απόλυτο ταίρι να υπήρξε κάποτε όταν εγώ δεν υπήρχα κ να με έψαχνε κ εκείνο τόσο απεγνωσμένα όσο το ψάχνω εγώ...

Εν Πλω said...

Μπράβο, βρε Ονειροπαρμένη! Τό 'χεις πιάσει το νόημα (της ζωής;)!


:)

Mathilde said...

Βασικά άλλο μισό δεν υπάρχει γιατί ο κάθε άνθρωπος μπορεί και είναι ένα άτομο από μόνος του. Όταν είμαστε με κάποιον άλλον, γινόμαστε δύο, πράγμα πολύ ωραίο και όμορφο, αλλά δεν πρέπει να γίνουμε ένα, γιατί εκεί τα πράγματα μπερδεύονται και όταν τελειώνει δεν ξέρεις ποιος είσαι τέλος πάντων. Έχεις ξεχάσει τον εαυτό σου, τη ζωή σου πριν και δε μπορείς να συνεχίσεις και τρελαίνεσαι και χαρακώνεσαι και... (καλά το έχεσα το θέμα, οκ)

Τον "μύθο" του άλλου μας μισού τον είχαν εισάγει πρώτοι οι αρχαίοι έλληνες με την ιστορία για το πως φτιάστηκαν τα 2 φύλα. Δεν ξέρω αν την ξέρετε, αλλά είναι πολύ ωραία.

Ότι και καλά οι άνθρωποι κάποτε είχαν 4 χέρια, 4 πόδια και 2 κεφάλια και επειδή έκαναν κάτι (δε μπορώ να θυμηθώ τι, να πάρει η ευχή) ο Διάς τους τιμώρησε διχοτομώντας τους σε άντρες και γυναίκες και από τότε ο κάθε άνθρωπος ψάχνει το άλλο του μισό που ήταν μαζί του πριν γίνει αυτός ο χωρισμός.

Αυτά.

:))

Εν Πλω said...

Παραβλέποντας -προσωρινά- τον πλούσιο αρχαιοελληνικό κόσμο, θα σε εισαγάγω, Ματθίλδη, στην Ορθόδοξη παράδοσή μας, θυμίζοντάς σου το εξής: "και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν" (Γένεσις, Παλαιά Διαθήκη).

Ναι, έχουμε το άλλο μας μισό! Νομίζεις ότι είσαι ολόκληρη μόνη σου, αλλά στην πραγματικότητα είσαι... λειψή! Δεν μπορώ να σου πω άλλα τώρα, διότι φεύγω για να πάω σινεμά!!! Όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις!

:D

Υ.Γ.: Ο Δίας (και οι υπόλοιποι Θεοί) εκνευρίστηκαν από την απείθεια που επεδείκνυαν γενικά οι άνθρωποι (αν μπορώ να αποκαλέσω ανθρώπους αυτά τα... τερατοειδή!) και έτσι αποφάσισε (ευτυχώς!) να τους κόψει στα δύο!

Iliaxtida said...

λοιπον,σαν πολυ να ελειψα!για να βαλω μια ταξη!! :)

Εν Πλω
ειναι 6 παρα και μολις γυρισα απο παρτυ(πληροφοριακα) το χομπι του υπνου το ειχα σταματησει για λιγο αλλα απο σημερα..ποιος με πιανει!! :D

Emy
Η μαγκια ειναι να βρεις κτ που να σ μοιαζει και να σε συμπληρωνει ταυτοχρονα,δλδ να διαφερετε σε αρκετα.. :)

street spirit
αυτο το εχω ακουσει απειρες φορες!!Δεν ξερω αν το πιστευω ομως..μαλλον οχι(sorry,εχω γινει πολυ κυνικη τωρα τελευταια)

oneiroparmenh
ωραια η θεωρια σου.. :)
η αληθεια ειναι οτι αν εισαι σε κτ παραπανω αποτι χρειαζεται αντιθετος απο τον αλλο χρειαζεσαι αρκετη υπομονη ωστε να αντιμετωπιζεις τυχον συγκρουσεις χαρακτηρα :/

Εν Πλω
σουτ εσυ!ειπαμε εισαι ερωτοχτυπενος!! :)))

mathildaki
ναι τον θυμαμαι το μυθο(και αυτο που λεει παρακατω ο Εν Πλω)και ειναι πραγματικα πολυ ωραιος...
Εχεις δικιο οτι οταν γινεσαι ενα με τον αλλο υπαρχει κινδυνος να ξεχασεις τον πραγματικο σου εαυτο.Γι αυτο και ειναι δυσκολο να δινεσαι ολοκληρωτικα..Και παντα,οσο και να μη το θες,ενα κομματι του εαυτου σου θα μενει πισω..

Εν Πλω
βλεπω το χεις παρει πατριωτικα το θεμα.νταξει,μας επεισες!!Υπαρχει!! :D

Εν Πλω said...

Τελείωσαν οι εξετάσεις, τυχερούλα, ε; Ποιος σε πιάνει τώρα! Άντε, καλές διακοπές! Να περάσεις τέλεια!
Όχι, εγώ δε φεύγω ακόμη. Έχω δυο βδομάδες μπροστά μου (κλαψ...)...

Είναι μία και κάτι και ξύπνησα πριν από μισή ώρα. Σε λίγο θα φάω και, μάλλον, πιο μετά θα πάω για μπάνιο (στη θάλασσα, βρε!). Κι εγώ πληροφοριακά στα λέω όλα!!!

Επιτέλους!!! Σε έκανα να το παραδεχθείς (πάντα τό 'λεγα ότι το σπάσιμο νεύρων είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος πειθούς!!!)!!!

Βέβαια, πήγες να με λογοκρίνεις πριν, αλλά δε σου βγήκε! Ακούς εκεί "σουτ"!
Όχι, ρε! Θα το βροντοφωνάξω: ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΑΣ ΜΙΣΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!

Και, για να σοβαρευτώ, θα σου (σας) πω ότι όταν το λέω αυτό δεν εννοώ ότι συμβαίνει κάτι καρμικό, ότι όλα είναι γραμμένα και προδιαγε-γραμμένα και λοιπές αηδίες (;).

Απλά, πιστεύω ότι είναι νομοτελειακό (όχι, δε λέω το ίδιο πράγμα με άλλα λόγια!).
Ο έρωτας και η διαδικασία αναζήτησης του ανθρώπου που μας ολοκληρώνει είναι αυθύπαρκτα και άρρηκτα συνδεδεμένα με την ανθρώπινη φύση.

Κάποτε, σε κάποια στιγμή της ζωής μας, θα το βρούμε αυτό που -σχηματικά- αποκαλούμε "άλλο μισό".
Πόσοι δεν βρήκαν το ταίρι της ζωής τους σε ένα πρόσωπο άλλης εθνικότητας, που είχε ως μόνιμο τόπο κατοικίας ένα μέρος μίλια πιο μακριά από εμάς (απαντώ με αυτό σε προηγούμενα σχόλια);

Τέλος πάντων, αφήστε προσωρινά τις θεωρίες και τις (αμπελο)φιλοσοφίες κατά μέρος (εγώ πρώτος) και χαρείτε το καλοκαίρι! Είμαστε ήδη στα μέσα του!

Να είστε όλοι καλά!!!

Υ.Γ.: Κρίση ευδιαθεσίας, δεν είναι τίποτα. Θα περάσει (δυστυχώς...)!

:)))

Iliaxtida said...

En Πλω
να φροντισεις εσυ να μην περασει!! φιλια! :))