Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο μεγάλο Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω σε όσους διαβάζουν αυτο το μπλογκ-σε όσους μπαίνουν τακτικά, σε όσους το συνάντησαν τυχαία-σε όσους αφήνουν σχόλια, σε όσους δεν αφήνουν σχόλια :Ρ , όσους χαμογελάνε όταν το διαβάζουν-και όσους κλαίνε γιατι όχι??? :Ρ -όσους προβληματίζονται, όσους σκέφτονται, όσους συμμερίζονται-ή όχι-τις απόψεις μου, όσους ελπίζουν, όσους αντλούν δύναμη από αυτή τη μικρή ιντερνετική γωνίτσα.
Γιατί, ένω ξεκινώντας ξανά να γράφω πιο τακτικά, πίστευα ότι κανεις δε θα με διαβάζει πια, ότι όλοι πλέον ασχολούνται με τα σόσιαλ μίντια και το fb, η ανταπόκριση που είχα μου δίνει απίστευτη αισιοδοξία και χαρά, με κάνει να θέλω να γράφω ξανά, να μοιράζομαι πράγματα, να τα βγάζω από μέσα μου, να γράφω...που μ'αρέσει πολύ, το έχω ανάγκη-ειδικά στις δύσκολες εποχές που περνάμε- και το έχω παραμελήσει τελευταία.
Αυτό το μπλογκ είναι ένα από τα κρυφά στοιχεία της προσωπικότητας μου. Δε μιλάω πολύ γι αυτό, δε θέλω να γνωρίζουν γι' αυτό οι άσχετοι. Όλοι εσείς λοιπόν είστε τα μικρά μου μυστικά :) χε χε
Να περνάτε καλά και να είστε αισιόδοξοι (όσο μπορείτε) Μόνο έτσι θα τα βγάλουμε πέρα ;)
Monday, October 31, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
σε καταλαβαινω! αγαπω πολυ το μπλογκ μου, ξεκινησα να γραφω πριν κλεισω καλα καλα τα 16 και οταν σταματησα δεν μ'αρεσε καθολου. δεδομενου του οτι ελειπα πολυυυυυ καιρο, πιστευα οτι τωρα που ξαναρχισα να γραφω, θα τα διαβαζω μονη μου, αλλα χαιρομαι τοσο πολυ που βλεπω οτι τελικα περνουν συχνα απο τον κοσμο μου! επισης χαιρομουν πολυ και οταν αυτα τα χρονια που απουσιαζα, εμπαινα να διαβασω καποιους απο εσας και εβλεπα οτι ορισμενοι με ειχαν ακομα στη λιστα τους σαν να μην εφυγα ποτε! γενικα χαιρομαι πολυ με το μπλογκ βρε παιδι μου! :P :)
A kai ego latrevo tin diki mou gonia sto diadiktio an k grafo gia mena den to krivo oti ama mou afisoun minimata herome poly. Kali synehia me hamogelo k thediki skepsi! Kai na thymaste i elpida einai ena oneiro pou xypna!!!
Ναι 'βρε παιδι μου'!!ετσι ειναι αυτα.τα γραπτα μενουν κ μαζι μαυτα μενεις κ συ.
Εδω με τον δευτερο κυριο κατι δεν καταλαβαινω αλλα ευχαριστω πολυ παρολα αυτα!
Μαρεσει αυτος ο τροπος επικοινωνιας.ειναι οπως στο ραδιοφωνο.δε βλεπεις τον αλλο μονο ακους τη φωνη του :)Καλη συνεχεια κ σε σενα!Το θυμαμαι καθε μερα
κυριε ελβιν μας διαβαζετε απο Ινδονησια? (κοιτα να δεις μεχρι εκει εφτασε η χαρη μου :Ρ )
κι εγώ σ' ευχαριστώ για τη ξεχωριστή παρουσία σου με το blog σου και ο,τι όμορφο αυτά προσφέρει !
Post a Comment