Θυμός..θυμός...παντού θυμός και σκοτεινά πρόσωπα. Αντίδραση. να αντιδράσουμε αλλά πώς? Να μην τους αφήσουμε να καταστρέψουν τις ζωές επειδή ΑΥΤΟΙ έκαναν λάθος υπολογισμούς. Να τους διαλύσουμε. Να αντιδράσουμε. Να τους σκοτώσουμε.
Εκείνοι δηλαδή γιατί επιμένουν να σκοτώνουν τα όνειρά μας; Τα όνειρα που καλλιεργήσαμε από παιδιά, που με αγάπη τα είδαμε να μεγαλώνουν, να ανοίγουν φτερά. Που τα φροντίσαμε, τα αγαπήσαμε, τα προσέχουμε σαν παιδιά μας. Αυτά είναι τα παιδιά μας. Είναι ότι έχουμε. Εμείς είμαστε ότι έχουμε. Εμείς και τίποτα άλλο.
Δεν μπορώ άλλο να κάνω ό,τι μου λένε απλά και μόνο για να ξελασπώσω τις μαλακίες τους. Να ξεπλύνω ΕΓΩ τις βρώμερές ποδιές που ΑΥΤΟΙ φίλησαν, ΕΓΩ που με περηφάνεια τόσο καιρό προχωράω έχοντας σαν μοναδικό μου όπλο το πνεύμα και το μυαλό. Σορυ, αλλά εγώ δεν είμαι βρώμικη σαν κι αυτούς. Κάποιο λάθος έχει γίνει εδώ.
Tuesday, December 13, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment