Τελικά πόσα πρόσωπα έχει η αγάπη; Ένα; Ή πολλά..; Ή μήπως πολλά συγκεντρωμένα και καλά κρυμμένα σε ένα...; Όταν κανείς έχει ανάγκη να αγαπήσει και να σγαπηθεί, η ψυχή του μπορεί να πάρει τον αντίθετο δρόμο..Όταν ξέρει πόσο δύσκολο είναι να βρει την πραγματική αγάπη, αυτή που δε θα επιθυμεί να παίρνει παρά μόνο να δίνει... Να δίνει χωρίς να περιμένει να κερδίσει κατι...Τότε αυτή η ανάγκη, γνωρίζοντας τη δυσκολία ικανοποίησής της, σκεπάζεται από μίσος...
Όλοι μας θα αποκαλούσαμε "τρελό" κάποιον που είδε την αγάπη στο πρόσωπο μιας ψυχής ξέχειλης από μίσος... Για εκείνον.. Για τα πάντα... Κι όμως, υπάρχουν ορισμένες στιγμές που πρέπει κανείς να ανρωτηθεί από που μπορεί να πηγάζει αυτό το μίσος και τι μυστικά κρατάει καλά κρυμμένα... Γιατί όταν κάτι σκληρό προβάλλεται ως ασπίδα, κάτι πολύ ευαίσθητο και εύθραυστο κρύβεται από πίσω... Προστατέυεται και μένει στο σκοτάδι καλά μέχρι να αποκαλυφθεί... Και η αγάπη είναι το πιο ευαίσθητο πράγμα στον κόσμο...
(την έμπνευση είχα από ένα βιβλίο που διάβασα πρόσφατα και πραγματικά συγκλόνισε όλο μου τον κόσμο... "Αγάπη από εφτά κούκλες" του Πολ Γκάλικο)
Sunday, April 22, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
14 comments:
Μήπως είναι απρόσωπη;
απειρωτας
λες;;τι να σου πω,το ψαχνω και γω.. :/ Παντως δε θα μου αρεσε να ανακαλυψω οτι ειναι απροσωπη..Κατι που σου προκαλει τοσα συναισθηματα απλα δε γινεται να ειναι απροσωπο..
exeis dikio alla merikes fores to parelthon den ginetai na ksexastei etsi eukola.. Kalimera
Εγώ πάλι δε θα ήθελα να δω πώς είναι το πρόσωπο της αγάπης.. Θα χαθεί όλο το μυστήριο.
Ένα είναι σίγουρο όμως: ότι θα έχει κάτι τρυφερό και ανεκτικό στη έκφρασή της..
(Τώρα που το σκέφτομαι, μπορεί να είναι και σκόπιμο να μην ξέρουμε ακριβώς το πρόσωπο της αγάπης, γιατί αν το ξέραμε και την αναγνωρίζαμε όπου τη βρίσκαμε, μπορεί να την εκμεταλλευόμασταν.. Ενώ τώρα, έχουμε αμφιβολίες, λέμε μπορεί να μην είναι αγάπη, μπορεί να είναι ενθουσιασμός, ή απλό ενδιαφέρον και προσπαθούμε όσο μπορούμε να την επιδιώξουμε, ακόμα κι αν την έχουμε, πράγμα αρκετά σημαντικό γι'αυτόν που αγαπάει.)
Αν δεν κάνω ολόκληρη ανάλυση σε τέτοια θέμτα δεν αντέχω, σόρυ για το σεντόνι..
shoorty
εμένα μου λες...! :)
mathilde
δεν πειραζει..!μαρεσει να κανετε μεγαλα σχολια για να υπαρχει ενας διαλογος!εισαι ρομαντικουλα παντως..Ισως ο καθενας μας να βλεπει διαφορετικο προσωπο η αλλος να μη το βλεπει καθολου..Παντως διαβασε το βιβλιο αν εχεις χρονο.Θα σαρεσει!
Θα προσπαθήσω, θενκς!
δεν ξέρω αν έχει κάποιο ή πολλά πρόσωπα η αγάπη αλλά ξέρω ότι είναι αυτή που κερδίζει κάθε ασπίδα, κάθε πανοπλία, τις διαλύει σου λέω ;)
Δεν ξέρω αν υπάρχει αγάπη.
Δεν ξέρω αν υπάρχει αυτή η αγάπη που ο ένας συμπληρώνει τον άλλον.
street spirit
μακαρι να ειναι ετσι...φτανει να μην μπερδευουμε την αγαπη με τον ερωτα..
erisabetsu-chan
σιγουρα θα υπαρχει..Απλα μπορει να μη σταθει τοσο δυνατη..Δεν ειναι και τοσο ευκολο..Παντως ειναι πολυ σπανια
Διακρίνω μια θλήψη μέσα σου γιατί έτσι; όλα μα όλα γίνονται για κάποιον καλό σκοπό... Να το έχεις πάντα μέσα σου αυτό.... Καληνύχτα.
shoorty
"Η ζωη κυκλους κανει" και εγω ισως να μην ειμαι στην πιο ομαλη πλευρα του κυκλου..Αλλα εχεις δικιο, γιατι αν δε βρισκομουν εδω μπορει να μην ειχα σκεφτει ποτε να ανοιξω αυτο το blog, και να η ευχαριστη πλευρα των πραγματων.. :)
shoorty
σευχαριστω παντως..
Δεν χρειάζεται να λες ευχαριστό σηζήτηση κάνουμε και απόψεισ λέμε .... Καλήμέρες
οταν παιρνω (καλες) συμβουλες λεω παντα "ευχαριστω".. :)
Post a Comment