Θεσσαλονίκη, η πόλη των προκλήσεων

Εξεταστική, διάβασμα(κάτι που δεν έχουμε πολυσυνηθίσει) και ύπνος το πολύ 5 ωρών τη μέρα.. Νομίζω είναι αρκετά αυτά για να σε βγάλουν νοκ άουτ στο διάστημα ενός μήνα, και γι' αυτούς που χρωστάνε και μαθήματα, δύο. Αποφάσισα κι εγώ λοιπόν να πάρω τους δρόμους και τα βουνά κα να κινηθώ προς Βόρειο Ελλάδα, Θεσσαλονίκη συγκεκριμένα. Είχα πολλά-αλλά πολλά!-χρόνια να πάω και δεν ήταν άσχημη ευκαιρία τώρα που δεν είχε ανοίξει ακόμα η σχολή.. Πήρα κι εγώ το τρενάκι μου και ξεκίνησα για την πολη των καρντάσηδων.. :)
Η πρώτη μου εντύπωση ομολογουμένως ήταν υπό περίεργες συνθήκες..!!Με το που βγαίνω από το σταθμό ένας παπάς να τρέχει αλαφιασμένος,κάτι άλλοι πιο πέρα να προσπαθούν να συνεννοηθούν φωναχτά και γενικά μια τρέλα να κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα!!Λεω"εδώ είμαστε!"...
Επισκέφθηκα αρκετά μέρη αλλά τη μεγαλύτερη εντύπωση μου την έκανε η πλατεία Ναυαρίνου με τα ξεχωριστά μαγαζάκια της και τις ιδιαίτερες καφετέριες που βρίσκονταν εκεί γύρω,οπως το 'cofix' ή ο playhouse-αν κ νομιζω οτι ηταν πιο μακρια αυτό. Δίπλα η καμάρα με τα φοιτητοστέκια της. Η πλατεία Αριστοτέλους είναι πάρα πολύ όμορφη, ενώ ο πεζόδρομος στο λιμάνι ενδείκνυται για μοναχικές βόλτες με σκοπό τον προσωπικό στοχασμό..! Εγώ πάντως το έκανα κι ήταν πολύ ωραία...!Καιρό είχα να συνομιλήσω με τον εαυτό μου τόσο σοβαρα!!! :) Επίσης πρόσεξα ότι οι καφετέριες της Θεσ/νίκης διαφοροποιούνται αρκετά από το στυλ της Αθήνας στο αντίστοχο είδος.. Πρόσεξα το 'on the road' (cafe-bar) οπου τα βραδάκια γινόταν κοσμοσυρροή και τον "Θερμαϊκό" με την πολυ ιδιαίτερη διακόσμηση... Τα τσουρέκια του Τερκενλή-όπως μου σύστησε και ο 'Εν-Πλώ'- είναι σκέτος πειρασμός.. Περνάς μπροστά από τη βιτρίνα στην Αριστοτέλους και ευωδιάζει ο τόπος!! Σου 'ρχεται να ορμήξεις στη βιτρίνα και να τα φας όλα! Αν κα η καλύτερη λύση είναι να αγοράσεις ένα..δύο, τρία. . . . . . !!! :Ο Ας μην μιλήσω για τις υπέροχες μπουγάτσες, που έτρωγα μία την ημέρα!! Γενικά πάντως η Θεσ/νίκη έχει πολύ ωραία μέρη για βόλτα και πολλά πράγματα να ανακαλύψεις (μου θύμισε λίγο την Αθήνα σ'αυτό!) Μου άρεσε πολύ ο τρόπος που σε κάνει να τα ανακαλύψεις.. Εκεί που περπατάς μπαίνεις στο πιο απίθανο στενό-απίθανο από την άποψη ότι δεν περιμένεις εκεί να βρεις κάτι- και ξαφνικά βρίσκεσαι μπροστά σε μεγαλες ανακαλύψεις όπως : ένα καφενειάκι-βιβλιοθήκη, εργαστήριο κατασκευής βιολιών, μαγαζί με απίστευτα ρούχα, καταστήματα second hand,παλιά βινύλια κλπ...
Θεσσαλονικείς δε γνώρισα, εκτός από δύο κοπέλες στο τρένο τη μέρα που έφευγα. Το συμπέρασμα είναι ότι, ναι, μου άρεσε η Σαλονικη!!! :)) Αν και από την αρχή μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση, ήθελα απλά να ανακαλύψω τι ήταν αυτό που με έκανε να ενθουσιάζομαι τόσο πού στη σκέψη ότι θα πάω.. Είναι λοιπόν αυτή η κουλτούρα και το συνεχές πείραγμα της.. Παει και τελείωσε, σε αυτή την πόλη αρέσει να προκαλεί!!!


οκ, ομολογώ ότι εμπνεύστηκα από τον Εν Πλω! :)




ΟΑΣΘ..! :D -όπως λέμε ΟΑΣΑ :)


είναι τρελοί σας λέωωω!!! :))
η γραφικότατη αγορά..



Αριστοτέλους...