Όλα Τέλεια IV

Με Αριστετέλη είχε κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ, κάποιος άλλος όμως την ξύπνησε με ένα τηλεφώνημα. "Έλα, είσαι εκεί; Τα 'μαθες; Πρέπει να κρατήσεις την ψυχραιμία σου.. Ο Χ. Τον δολοφόνησαν χθες το βράδυ. Το έχει και πρωτοσάλιδο η Ε. " Έκλεισε απότομα το ακουστικό και σήκωσε τα μάτια της στον καθρέφτη απέναντί της που την κοίταζε. Άδειο βλέμμα, άδειος και ο καθρέφτης. Έκλεισε με δύναμη την πόρτα πίσω της και βγήκε τρέχοντας από το σπίτι. Στο πρώτο περίπτερο που βρήκε την Ε. σταμάτησε. 'Η πιο τέλεια σχεδιασμένη δολοφονία των τελευταίων ετών.' , με μεγάλα μαύρα γράμματα. Δίστασε στην αρχή, αλλά τελικά την πήρε. Άρχισε να διαβάζει βιαστικά το άρθρο. Τι είχαν γράψει λοιπόν γι' αυτή και την αποτρόπαιη-σύμφωνα πάντα με εκείνους- πράξη της; 'Το πτώμα βρέθηκε ακριβώς μία ώρα μετά το φόνο, στη 1:00 της επομένης στο σπίτι του... Δεν υπηρχε σημάδι αίματος πουθενά ούτε και σημαδια στο σώμα του... Τα δακτυλικά αποτυπώματα είχαν εξαφανιστεί, καθώς και οποιουδήποτε άλλου είδους στοιχείο... Οι αστυνομικοί που ερευνούν την υπόθεση εικάζουν ότι μπορεί να δηλητηριάστηκε, αν και καμία ξένη ουσία δε βρέθηκε στο αίμα.' Έκλεισε την εφημερίδα και προχώρησε προς τη γέφυρα. Ακουμπισμένη με τους αγκώνες έμεινε να κοιτάει κάτω. Εκεί υπήρχε ποτάμι κάποτε. Θυμάται όταν ήταν μικρή το νερό να τρέχει χείμαρρος. Μα κάποτε όλα ήταν διαφορετικά. Και τα συναισθήματά της, χείμαρρος που είχε στερέψει...