Σήμερα πήρα τρένο,μετρό,λεωφορείο. Κατεβηκα Ομόνοια. Πήγα Σύνταγμα με τα πόδια. Ξαναγύρισα σπίτι. Αυριο φεύγω. Για εξωτερικό. Πότε θα ξαναγυρίσω;
Αυτές και αλλες πολλες ειναι οι καθημερινες διαδρομές μας. Το ταξίδι αλλάζει τον ταξιδιώτη όπως η θάλασσα αλλάζει το σχήμα του βράχου..Οποιοδήποτε 'ταξίδι' και να κάνουμε , όποια διαδρομή και να ακολουθησούμε, πάντα έχουμε την ευκαιρία να κερδίσουμε εμπειρίες και να πάρουμε κάτι..
Είναι το ταξίδι λοιπόν ,όπως πολλοί σοφοί έχουν πει... Δεν ειναι ο προορισμός.. Γιατί για αλλού ξεκινάς αλλά τελικά μπορεί αλλού να καταλήξεις. Στην ουσία εσύ φτιάχνεις τον προορισμό σου μέσα από το ταξίδι.. "Εδώ είναι το ταξίδι" που λέει κι ο Πορτοκάλογλου..
Πόσα έχουμε άκομα να δούμε και να μάθουμε.. Μια ζωή θα μαθαίνουμε, θα παίρνουμε και θα δίνουμε μέσα απο τα ταξίδια μας. Θα διασταυρώνονται οι δρόμοι μας με διαδρομές άλλων και εκείνων με τις δικές μας. Καμιά φορά ίσως να τους ακολουθήσουμε κι όλας. Για πολύ, για λίγο άλλοτε..
Κι αν η διαδρομή σου δεν είναι πάντα τόσο συναρπαστική οσο θα ήθελες, μην απογοητεύεσαι. Αυτή είναι μόνο η αρχή. Μπορείς εσύ στη συνέχεια να την φτιάξεις. Να της βάλεις χρώμα, και ό,τι σχέδιο θες... Αλλά απο την άλλη αν η διαδρομή είναι πολύ ωραια αρχικά, μην επαναπαύεσαι.. Πρόσεχε να μην χάσει τη μαγεία της, να μην τη βαρεθείς ή να μην αλλάξει ξαφνικά και να προσπαθείς πάντα να την κάνεις ακόμα καλύτερη..
Άσε το δρόμο να σε βγάλει αλλά σκέψου ταυτόχρονα και πού θες να πας... Αν νιώσεις ότι θες να φύγεις απλά φύγε, αν νιώσεις ότι πρέπει να φύγεις, απλά σκέψου αν το θες πραγματικα...
Αφιερωμένο σε έναν πολύ καλό μου φίλο που ακολουθεί αύριο μια νέα διαδρομή.. :)
18 comments:
Θα έλεγα ότι όλη μας η ζωή είναι ένα αδιάκοπο ταξίδι, μια πορεία, μια διαδρομή. Όχι τόσο μια συνεχόμενη φυγή.
Η φυγή εμπεριέχει αδιέξοδο ή τέλμα. Φεύγεις από κάτι που σε πληγώνει, που σε κάνει δυστυχισμένο, που σε απειλεί, που σε "χαλάει", που δεν αντέχεις άλλο.
Δυστυχώς πολύ συχνά παρουσιάζεται αυτό στη ζωή μας, αλλά δε νομίζω ότι όλη μας η ζωή χαρακτηρίζεται από αυτό.
Βέβαια, αν θεωρήσουμε ότι σε όλη μας τη ζωή κυνηγάμε το όνειρο (για να επανέλθω σε προηγούμενο ποστ σου, που ποτέ δε σχολίασα!), μπορεί κανείς να πει ότι όλη μας η ζωή είναι μια φυγή (απ' την πραγματικότητα) κι ένα (ατέρμονο;) ταξίδι προς το όνειρο.
Ενδέχομενως κάποιοι να ταυτίσουν τον προορισμό (όνειρο) με την Ουτοπία. Εγώ δεν θα το κάνω. Ίσως επειδή δε θέλω να το πιστέψω...
Επίσης, δεν είμαι σίγουρος αν το ταξίδι αλλάζει τον ταξιδιώτη. Δεν ξέρω, δηλαδή, αν αυτό είναι κάτι που λέμε για να δικαιολογήσουμε το γεγονός ότι αλλάζουμε (ως άνθρωποι).
Πιστεύω ότι αντιλαμβανόμαστε τα τεκταινόμενα, τους άλλους ανθρώπους, αυτά που βιώνουμε, βλέπουμε και ακούμε υπό το δικό μας, προσωπικό μαι μοναδικό πρίσμα.
Ακόμη κι αν τα εξωτερικά ερεθίσματα είναι τα ίδια, αλλιώς τα αντιλαμβάνομαι εγώ, αλλιώς εσύ. Αλλιώς επηρεάζουν εμένα και αλλιώς εμένα. Και, τέλος, αλλιώς ΜΕ ΑΛΛΑΖΟΥΝ εμένα κι αλλιώς εσένα.
"Είτε έτσι, είτε αλλιώς, πάντως σε αλλάζουν", θα μου πεις. Και δεν θά 'χεις άδικο. Απλώς αυτό που θέλω να πω είναι ότι το στοιχείο της αλλαγής ενυπάρχει μέσα μας (σαν το αίμα ένα πράγμα!). Η αλλαγή είναι στη φύση μας και θα (μας) συμβαίνει πάντα, είτε ταξιδεύουμε, είτε όχι.
Βέβαια, το ταξίδι είναι για μένα ο σκοπός της ζωής. Γι' αυτό πιστεύω ότι όποιος δεν ταξιδεύει αδιάκοπα (σε άλλες χώρες, σε άλλες πόλεις, σε μουσικές, σε βιβλία, σε εμπειρίες, σε θεωρίες, στου μυαλού σου τα μεγάλα τα δάση κ.λπ.!) ουσιαστίκά δεν ζει.
Και, βέβαια, συμφωνώ ότι αξίζει το ταξίδι κι όχι ο προορισμός. Έχει, άλλωστε, αποδειχθεί ποικιλοτρόπως (λογοτεχνικά, μουσικά ιστορικά κ.λπ.!).
"Είχα δει καπνό μα πού έχει κρυφτεί;
Γλυκιά πατρίδα είσαι γλυκιά φυλακή
Βρήκα μονάχος μου για μένα χρησμό
καλύτερη η πορεία από τον προορισμό
Και να που Όμηρε το βλέπεις κι εσύ
Δεν φαίνεται στον χάρτη αυτό το νησί
Ποιος ξέρει ποιος σαλπάρισε στο γιαλό;
Ο Οδυσσέας ή μήπως η Καλυψώ;".
Από τον "Εφιάλτη του Οδυσσέα", του Φοίβου Δεληβοριά.
Μουσική-στίχοι: "Ρόδο του ανέμου"
Υ.Γ. 1: Πού πας;
Υ.Γ. 2: Εκλογές-ξεεκλογές, τό 'γραψα το σχόλιό μου! Με ιντριγκάρισε και το θέμα. Τελικά, μάλλον θα κάνω καριέρα ως σχολιογράφος σε άλλα μπλογκ κι όχι ως μπλόγκερ...!
Ο προορισμός πρέπει να είναι απλώς η αφορμή για το ταξίδι.
Οι προσδοκίες μας για το ταξίδι δεν πρέπει να είναι όμως ποτέ υπερβολικές. Έτσι καταστρέφουμε την μαγεία του απρόβλεπτου, του καινουργιου και είναι σίγουρο πως θα απογοητευτούμε.
"Το πρόβλημα με τα όνειρα που πραγματοποιούνται είναι ότι καταντάνε πεζά."
Τώρα αν θα πρέπει όλη η ζωή μας να δομείται γύρω από τα ταξίδια, ναι θα το ήθελα! Αν είχα τα λεφτά να αγοράσω ένα πολυτελές αυτοκίνητο θα τα έδινα ασυζητητί για ένα ταξίδι σε κάποια εξωτική χώρα. Και τι να το κάνω ένα μεγάλο σπίτι άδειο από εμπειριές και αναμνήσεις;
Trith 7 avgoustou nomizw..
Εν Πλω
για να πας ομως αυτο το ταξιδι και να ακολουθησεις την πορεια πρεπει να φυγεις απο κατω κ να καταληξεις καπου αλλου...καπως ετσι εννοω τη φυγη...η αληθεια ειναι οτι η ανθρωπινη ψυχη δν επαναπαυεται ποτε,παντα θελει να φευγει απο μια κατασταση κ να πηγαινει σε μια αλλη(συνηθως καλυτερη)
μερικες φορες μπορει αν γινει πραγματικοτητα και η πιο τρελη σ φαντασια..οποτε οχι την ουτοπια, αλλα τη φαντασια μπορεις να προσπαθησεις να τη φτασεις..
νομιζω οτι αλλαζει τον ταξιδιωτη γιατι σκεψου κτ.Ενας ανθρωποε που απλα καθεται χωρις να ταξιδευει απο μια κατασταση σε μια αλλα, απο ενα μερος σε ενα αλλο ποσες πιθανοτητες εχει να ζησει εμπειριες που θα τον αλαξουν?ακομα και η καθημερινη μας επικοινωνι με πολους και διαφορετκους ανθρωπους ειναι ενα ταξιδι..μια διαδρομη..κι ας μην μετακινηθουμε(φαινομενικα) ποτε...
φυσικα και αλλιως εκλαμβανει ο καθενας τα εξωτερικα ερεθισματα..
αν το σκεφτεις σχεδον παντα στη ζωη μας κ καθε στιγμη ταξιδευουμε.Και σ λεω μην συνδεεις απαραιτητα το ταξιδι με τη "μετακινηση" οπως οριζεται στη φυσικη :)) (γιατι οι επιστημες δν εξηγουν τα παντα..χε χε)
Byronas
ωραια και αυτα τα ταξιδια, ωραια και τα αλλα.. :)
Nathalie
την ιδια μερα ταξιδευαμε!!!!που καθοσουν?
Εν Πλω
Υ.Γ.1 που παω?παω καπου?....
Υ.Γ2 να το σκεφτεις παντως σοβαρα.τοσο πολυ μιλας συνηθως? :D
Μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια.. Όλα είναι απρόοπτα. Ακόμα και μια μικρή διαδρομή δεν ξέρεις τι θα σου φέρει.. Τα "διανοητικά" ταξίδια είναι πιο ενδιαφέροντα πάντως..
Μα δεν φεύγεις από κάπου όπου είχες σταματήσει. Το ταξίδι της ζωής μας συνεχίζεται καθημερινά και αδιάλειπτα. Δεν σταματά ουσιαστικά ποτέ.
Ακόμη και η στασιμότητα επιφέρει την αλλαγή. Θα έλεγα μάλιστα ότι αυτός που εξελίσσεται και αλλάζει παραμένει ουσιαστικά ο ίδιος (δηλαδή σταθερός στην... αλλαγή!), ενώ αυτός που μένει στάσιμος είναι αυτός ο οποίος υφίσταται τις περισσότερες αλλαγές. Γιατί; Διότι όταν όλα γύρω του αλλάζουν (οι άνθρωποι, οι συνθήκες, οι καταστάσεις κ.λπ.) και αυτός παραμένει αμετάβλητος, χωρίς να προσαρμόζεται σε αυτά, τότε έχει αλλάξει (ως προς το περιβάλλον του), χωρίς να το καταλάβει!
"Αυτός ο κόσμος που αλλάζει πώς σου μοιάζει, πώς σου μοιάζει...".
>> "Και σ λεω μην συνδεεις απαραιτητα το ταξιδι με τη "μετακινηση" οπως οριζεται στη φυσικη"
Μα αυτό δεν είπα κι εγώ, βρε κουτό (!); Ότι, δηλαδή, το "ταξίδι" μπορεί να είναι και πνευματικό ("στου μυαλού σου τα μεγάλα τα δάση", φερ' ειπείν, που λέει κι ο Παπακωνσταντίνου). Το ταξίδι έχει πολλές φορές μεγαλύτερη σημασία με τη μεταφορική του έννοια.
Υ.Γ. 1: Εσύ ξέρεις.
Υ.Γ. 2: θα το σκεφτώ! Εξαρτάται από το συνομιλητή. Παρεμπιπτόντως, κοίτα πόσο μακροσκελής είναι κι η δική σου απάντηση! Μου φαίνεται ότι κι εσύ πας για καριέρα σχολιογράφου στα σχόλια άλλων στο μπλογκ σου!!!
Καλημέρα!
Κι ήταν μια πολυ πολύ μακρά και κουραστική ημέρα...
Ευτυχώς ξημερώνει μια άλλη!
Ta agoria pou vgalan prwta fwto ka8odousan akrivws dipla mas. Meta peksame padomima oloi mazi. Alla de 8ymamai poioi vgalan meta. Den polyprosexa giati den asxoloumai me ton Xatzhgiannh. oi files mou borei na 8ymountai..
aggelika
το καλυτερο αυτο ειαι..να ξεκινας μεν για ενα σκοπο αλλα να μην ξερεις τι σ επιφυλασσει το ταξιδι!!
Εν Πλω
δ μιλαω μονο για το ταξιδι της ζωης αλλα γα τις καθημερινες διδρομες που κανουμε μεσα σε αυτο.Σαν να πηγαινεις π.χ. στ παρισι και καθε μερα να επισκεπτεσαι εν αδιαφορετικο μερος.Φυσικα και θα κανεις και καποια σταση αναμεσα σε ολα αυτα.
Αν αλλαζει το περιβαλλον σ κ εσυ μενεις στασιμος χωρις να αντιδρας στις αλαγες αυτες δ νομιζω οτι τοτε αλλαζεις ιδιαιτερα..Πρεπει εν μερει να σε ενδιαφερει ολοα αυτο το φασμα των αλλαγων που σε περικυκλωνει..
Ναι βρε μπορει να το πες,το ξαναλεω απλα για να σιγουρευτουμε! :))
Υ.Γ.Εγω δν παω πουθενα.Ενας πολυ καλος μ φιλος εφυγε εξωτερικο για σπουδες κ ετσι εμπνευστηκα..
Υ.Γ. :D
nathalie
σας θυμαμαι...!εγω καθομουν στη θεση εξω απο αυτο το κυκλικο που καθοταν ο χατζ,ακριβως απεναντι του.Kai απεναντι σας αλλα προς τα πισω κ αριστερα..μικρος που ειναι ο κοσμος!!
@iliaxtida ise kalitexnis? (to manitaraki)
Anonymos
απο που το συμπερανες και ρωτας?απο τη ζωγραφια στο ποστ για τις διακοπες?(ποιο μανιταρακι??)
makari h zwh m n mn einai mia diarkhs fugh..alla mia diarkhs peripeteia..akoma k an h 'peripeteia' einai mia kamouflarizarismenh 'fugh'...rizi-marizi**
rizi-marizi(!!)
καλα με εστειλες τωρα.....ναι εχεις δικιο..πρεπει να ευχαριστιομαστε κ να διασκεδαζουμε καθε ειδους φυγη..
(γιατι η ζωη ειναι μια τεραστια πλακα!) λαζαρος speaking!!! :))
Se sxesi me afto pou spoudazeis. (onomazome, to manitaraki) :)
manitaraki(λοιπον!)
οχι δ σπουδαζω κτ σχετικο με τεχνη...αλλα αχολουμαι γενικοτερα.Απλα θα ηθελα να μπορεσω να τη συνδυασω με αυτο που θα ακολουθησω στ μελλον..
Υ.Γ.νομιζα οτι τ 'μανιταρακι' μ το ειπες για συνθηματικο,οτι σε ηξερα(!)
Άντε, πόσταρε και τίποτα καινούργιο! Το διαλύσαμε τελείως;;;
Υ.Γ.: Κοίτα ποιος μιλάει!!!
;)
ναι ειδες?ασε ειμαι υπο διαλυση τον τελευταιο καιρο..αλλαζει ο καιρος(η θερμοκρασια δλδ) κ δν εχω διαθεση για τπτ..Σημερα μαλλον..
Μη μου πεις ότι υποφέρεις από ρευματισμούς (πλακίτσα!)!
Κι εγώ είμαι "κάπως" αυτό τον καιρό! Δεν ξέρω τι, πώς και γιατί... θα δείξει!
C U!
Post a Comment