Απ'όλα όμως έχω διαλέξει μόνο ένα, το όνειρο απ'όλα πιο γλυκό
Σαν την ωραία που για πάντα κοιμωμένη κι εγώ η πριγκίπισσα ενός παραμυθιού
Που τον πρίγκιπα για πάντα θα προσμένει με ένα αστερι περασμένο στο λαιμό
Είναι το σύννεφο που ακόμα με κρατάει, είναι η συνήθεια γα τον ύπνο το γλύκο
Μα όταν τα όνειρα κάποια στιγμή τελειώσουν θα μείνει το ένα και μοναδικό
Το σύννεφο για πάντα θα διαλύσει και σένα θα καλέσει προς τα 'δω
Στα χέρια σου μια στιγμή να με κρατήσεις και τότε αιώνια εγώ ας κοιμηθώ...
5 comments:
Ξύπνια να μείνεις και να χαρείς το κάθε λεπτό! ;)
Αυτό σου εύχομαι!
:)
jasonακο
¨:>
apsou μου
θα φροντισω... ;)
ενταξει.
υπαρχει καποια εμμονη με τους πριγκιπες.
δεν καταλαβαινω γιατι, στην πραγματικοτητα οι πριγκηπες ολο ζητανε δανεικα και φερνουν εξαρες στο ταβλι οταν δεν πρεπει και ζητανε να τους σκουπιζεις τα σπαθια και να τους γλυφεις τα υπολειματα απο τα δοντια.
οχι οτι καλυτερο
παρολαυτα ενταξει, αναγνωριζω το δικαιωμα στις ρομαντικες του εκρηξεις ο καθενας να ονειρευεται οτι θελει.
fight back
το κεφαλαιο "πρίγκιπες" ειναι υπερτιμημενο και ισως επειδη δεν μας το εξηγησαν σωστα απο την παιδικη ηλικια.Κατι σαν καταλοιπο κ αυτο, μενει μια ζωη να μας παιδευει παραμενοντας ανεξηγητο.Ισως και να εχεις δικιο στην περιγραφη σου, αν και..όλοι εχουμε ελαττώματα! ;)
Post a Comment