Παραμύθι για έναν ξένο

Mέρος V

“Αναλαμβάνοντας δράση»

Tην άλλη μέρα έδωσε το φίλτρο σε έναν φαρμακοποιό, λέγοντας του πως πρόκειται για μίγμα σπάνιων βοτάνων που αν το πιεις ξεχνάς για πάντα δυστυχίες και αρρώστιες. Ήπιε μάλιστα και μια γουλιά μπροστά του για να τον πείσει ότι τίποτα δεν είχε να φοβηθεί, και εκείνος τότε πείστηκε και δέχτηκε να το πάρει για να το δώσει με τη σειρά του και αλλού… Έτσι και έγινε. Τη μέρα εκείνη χανόσουν ανάμεσα στον κόσμο. Τόσο μεγάλο ήταν το πλήθος που είχε μαζευτεί έξω από το φαρμακείο για να πιει λίγο από τον περιβόητο ζωμό…! Και μάλιστα χωρίς καμία ανταλλαγή! Αυτό θα πει τύχη! Εκείνη τη μέρα ήταν που συνέβη το αναπάντεχο- αυτό που χρόνια περίμεναν οι κάτοικοι της όμορφης χώρας. Οι ξένοι που είχαν πριν καιρό, καταστρέψει τις ζωές τους τώρα στέκονταν εκεί και τους χαιρετούσαν.. Έδιναν τα χέρια, τους αγκάλιαζαν, τους φίλαγαν, τους έλεγαν «ευχαριστώ»… Αφού μάζεψαν όλα τα πράγματα τους και επιβιβάστηκαν στα πλοία χάθηκαν στη γκρίζα ομίχλη που ταξίδευε και εκείνη πάνω από τα γαλάζια νερά.. Ξεκίνησαν για τη νέα ζωή που τους περίμενε… Μια ζωή με αληθινό νόημα, όπου θα ζούσαν στη χώρα τους με τους ανθρώπους τους πραγματικά ευτυχισμένοι…

Ο μάγος μας έμεινε ακόμα λίγες μέρες εκεί. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του συνάντησε μια άλλη μάγισσα, γριά πια, η όποια είχε χάρισμα να διαβάζει την ψυχή : «Εσύ γλυκέ μου, πονάς μέσα σου από την πολλή αγάπη που έχεις για τον κόσμο αυτό. Η αγάπη σου αυτή δε σ’ αφήνει να ερωτευτείς… Γιατί ο έρωτας είναι ένα συνονθύλευμα δυνατών συναισθημάτων. Και ξέρεις ποιο είναι το δυνατότερο και πιο ισχυρό συναίσθημα απ’ όλα; Το μίσος.. Το μίσος υπάρχει εκεί που υπάρχει και το πάθος, η ζήλεια… Άρα και εκεί που βρίσκεται και ο έρωτας… Χωρίς μίσος δεν μπορείς να νιώσεις…τον έρωτα…

(συνεχίζεται...)